FantasyAnimalsFafiction wiki
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
(7 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 4: Regel 4:
   
 
{{Klad}}
 
{{Klad}}
  +
  +
   
 
{{LibelleBoek
 
{{LibelleBoek
Regel 238: Regel 240:
 
Erozona, Glow en Vis vlogen samen naar Het Bloemenveld. Ze landden en zetten de kittens op de grond. Woud, Mona en Vink begonnen meteen met elkaar te spelen, Bes en Tiger begonnen ook te spelen. Plotseling kwam Nacht Donkervleugel op de moeders afstappen. Luna kwam hijgend van de andere kant en zei: “Ik was het vergeten!” “Het geeft niet.”: zei Glow. “Er is een vuurvos gesignaleerd, ik blijf hier om jullie te beschermen.”: zei Nacht. De Verzorgsters knikten instemmend en Nacht ging naast Erozona en keek naar de kittens. Zilver zat alleen en liep op Nacht af. “Wie ben jij?”: vroeg ze nieuwsgierig omhoog kijkend naar Nacht. Nacht keek in Zilvers oogjes en begon te glimlachen. “Ik ben Nacht Donkervleugel, Bliksem van de Donkervleugels.”: zei hij tegen Zilver. Zilver knikte en liep toen weg. Ze ging zitten en probeerde mee te spelen met de andere kittens. “Nee, we willen is alleen spelen.”: snauwde Mona tegen Zilver. Woud en Vink wouden wel dat Zilver meedeed maar Mona blies naar hen en toen moesten ze wel luisteren. Glow had niets gemerkt van het gedrag van haar dochter. Zilver liet haar kop hangen en ging zitten. Plotseling zij iemand: “Mag je niet meedoen?” Zilver keek op en zag Tiger en Bes staan. Zilver schudde verdrietig haar kop. “Je mag met ons meedoen.”: zei Bes. Zilver keek op met stralende ogen. Nacht en Erozona keken stralend naar hun dochter. Tiger sprong op de rug van Zilver. Zilver deed haar trucje. Ze rolde op haar rug en Tiger werd geplet. Zilver liet haar poten hangen en toen Tiger op haar sprong duwde ze zijn poten omhoog en daardoor landde Tiger op Bes. Nacht keek Zilver onthutst aan en zei tegen Erozona: “Dat is mijn eigen truc.”
 
Erozona, Glow en Vis vlogen samen naar Het Bloemenveld. Ze landden en zetten de kittens op de grond. Woud, Mona en Vink begonnen meteen met elkaar te spelen, Bes en Tiger begonnen ook te spelen. Plotseling kwam Nacht Donkervleugel op de moeders afstappen. Luna kwam hijgend van de andere kant en zei: “Ik was het vergeten!” “Het geeft niet.”: zei Glow. “Er is een vuurvos gesignaleerd, ik blijf hier om jullie te beschermen.”: zei Nacht. De Verzorgsters knikten instemmend en Nacht ging naast Erozona en keek naar de kittens. Zilver zat alleen en liep op Nacht af. “Wie ben jij?”: vroeg ze nieuwsgierig omhoog kijkend naar Nacht. Nacht keek in Zilvers oogjes en begon te glimlachen. “Ik ben Nacht Donkervleugel, Bliksem van de Donkervleugels.”: zei hij tegen Zilver. Zilver knikte en liep toen weg. Ze ging zitten en probeerde mee te spelen met de andere kittens. “Nee, we willen is alleen spelen.”: snauwde Mona tegen Zilver. Woud en Vink wouden wel dat Zilver meedeed maar Mona blies naar hen en toen moesten ze wel luisteren. Glow had niets gemerkt van het gedrag van haar dochter. Zilver liet haar kop hangen en ging zitten. Plotseling zij iemand: “Mag je niet meedoen?” Zilver keek op en zag Tiger en Bes staan. Zilver schudde verdrietig haar kop. “Je mag met ons meedoen.”: zei Bes. Zilver keek op met stralende ogen. Nacht en Erozona keken stralend naar hun dochter. Tiger sprong op de rug van Zilver. Zilver deed haar trucje. Ze rolde op haar rug en Tiger werd geplet. Zilver liet haar poten hangen en toen Tiger op haar sprong duwde ze zijn poten omhoog en daardoor landde Tiger op Bes. Nacht keek Zilver onthutst aan en zei tegen Erozona: “Dat is mijn eigen truc.”
   
==Hoofdstuk 5:==
+
==Hoofdstuk 5==
   
 
Erozona keek bang naar Nacht en fluisterde terug: “Wat als iemand het zo ontdekt?” Nacht keek ook bang naar Erozona. Erozona schudde haar kop en zei: “Niemand komt erachter.” Nacht twijfelde nog maar knikte toen. Ze keken weer naar hu dochter en zagen hoe Bes op de rug van Tiger sprong. Bes werd van hem afgeschud en Bes stormde nu op Zilver af, Zilver rolde weg en stak haar poot uit, Bes struikelde, toen sprong Tiger op haar en hij zette zijn poten op haar schouders. Ze keken elkaar in de ogen en toen duwde Zilver zich omhoog en toen stond zij over Tiger met haar poten op zijn schouders. Ze keken elkaar weer in de ogen en Bes mauwde: “Als je klaar zijn met staren, mag ik dan meedoen?” Tiger en Zilver hadden niet doorgehad dat ze elkaar de hele tijd hadden blijven aankijken. Zilver rolde van Tiger af, ze keken elkaar nog even aan, knikten naar elkaar en sprongen samen op Bes. Bes gilde het uit van schrik en spurtte weg, Tiger en Zilver raceten achter haar aan. Bes korte staartje wapperde een beetje. Zilver sprong en nam Bes haar staart vast. Bes plofte op de grond en Tiger sprong op zijn zusje. Toen rolde Tiger van haar af en ze begonnen alle drie te lachen. Ze gingen alle drie op hun rug liggen met gesloten ogen.
 
Erozona keek bang naar Nacht en fluisterde terug: “Wat als iemand het zo ontdekt?” Nacht keek ook bang naar Erozona. Erozona schudde haar kop en zei: “Niemand komt erachter.” Nacht twijfelde nog maar knikte toen. Ze keken weer naar hu dochter en zagen hoe Bes op de rug van Tiger sprong. Bes werd van hem afgeschud en Bes stormde nu op Zilver af, Zilver rolde weg en stak haar poot uit, Bes struikelde, toen sprong Tiger op haar en hij zette zijn poten op haar schouders. Ze keken elkaar in de ogen en toen duwde Zilver zich omhoog en toen stond zij over Tiger met haar poten op zijn schouders. Ze keken elkaar weer in de ogen en Bes mauwde: “Als je klaar zijn met staren, mag ik dan meedoen?” Tiger en Zilver hadden niet doorgehad dat ze elkaar de hele tijd hadden blijven aankijken. Zilver rolde van Tiger af, ze keken elkaar nog even aan, knikten naar elkaar en sprongen samen op Bes. Bes gilde het uit van schrik en spurtte weg, Tiger en Zilver raceten achter haar aan. Bes korte staartje wapperde een beetje. Zilver sprong en nam Bes haar staart vast. Bes plofte op de grond en Tiger sprong op zijn zusje. Toen rolde Tiger van haar af en ze begonnen alle drie te lachen. Ze gingen alle drie op hun rug liggen met gesloten ogen.
Regel 250: Regel 252:
 
Luna Lichtvleugel liep het kamp uit om Vliegkruid te gaan halen; Madati had gezegd dat het nodig zou zijn. Luna nam aan dat het was omdat het nu bijna Bloemenschijn is, de tijd van de jongen, Sneeuwschijn was achter de rug. Luna was niet aan het opletten en plotseling botste ze tegen Mino op. Luna viel in een plas water, Mino viel gewoon op zij achterste. Het water in de plas was ijskoud. Luna kwam bibberend bovenwater. Mino sprong overeind en racete op Luna af. “Gaat het?”: vroeg hij bezorgd aan zijn doorweekte en bibberende Lichtgenote. Ze keken elkaar in de ogen. Mino ging naast Luna zitten en sloeg zijn staart om haar heen, hij begon haar te likken zodat ze warm kreeg. Ster wou Mino komen roepen, omdat ze op jachtpatrouille waren. Ze deed snel haar mond weer dicht en keek naar de twee jonge katten, ze zuchtte en draaide zich om.
 
Luna Lichtvleugel liep het kamp uit om Vliegkruid te gaan halen; Madati had gezegd dat het nodig zou zijn. Luna nam aan dat het was omdat het nu bijna Bloemenschijn is, de tijd van de jongen, Sneeuwschijn was achter de rug. Luna was niet aan het opletten en plotseling botste ze tegen Mino op. Luna viel in een plas water, Mino viel gewoon op zij achterste. Het water in de plas was ijskoud. Luna kwam bibberend bovenwater. Mino sprong overeind en racete op Luna af. “Gaat het?”: vroeg hij bezorgd aan zijn doorweekte en bibberende Lichtgenote. Ze keken elkaar in de ogen. Mino ging naast Luna zitten en sloeg zijn staart om haar heen, hij begon haar te likken zodat ze warm kreeg. Ster wou Mino komen roepen, omdat ze op jachtpatrouille waren. Ze deed snel haar mond weer dicht en keek naar de twee jonge katten, ze zuchtte en draaide zich om.
   
Mino en Luna kwamen pratend het kamp binnen. Iedereen stond rond Vink. Mino en Luna kwamen bezorgd rond Vink staan. Vink was aan het huilen. Haar vleugels stonden onnatuurlijk scheef. “Onze dochter zal nooit kunnen vliegen!”: riep Glow uit. Luna en Mino keken geschokt naar elkaar.
+
Mino en Luna kwamen pratend het kamp binnen. Iedereen stond rond Vink. Mino en Luna kwamen bezorgd rond Vink staan. Vink was aan het huilen. Haar vleugels stonden onnatuurlijk scheef. “Onze dochter zal nooit kunnen vliegen!”: riep Glow uit. Luna en Mino keken geschokt naar elkaar. “Hoe komt dit, Madati?”: vroeg Erozona. “Ik weet het niet, ik weet het echt niet. Ik ben bang, Erozona, bang dat dit niet de laatste keer zal zijn.”: zei Madati, kijkend – met tranen in haar ogen – naar de vleugels van Vink. Luna liep naar de kittenkamer, helemaal in de wolken. Erozona keek naar Luna en zei: “In de wolken?” Luna liet zich in haar nest vallen en zuchtte en zei: “Ja.” “Waarom?”: vroeg Glow, die elke kans greep om even niet aan haar dochter te denken. “Mino.”: zei Luna. Glow en Erozona keken elkaar aan en glimlachten naar elkaar en zeiden doen tegelijk tegen Luna: “Je hebt het erg te pakken.” Glow en Erozona keken elkaar weer aan en begonnen te lachen. Plotseling riep Boran: “Er is hier een zwarte kater!” Erozona stond op en liep de kittenkamer uit en vloog naar de gehavende zwarte kater. Boran stond tegenover de zwarte kater en keek de zwarte kater aan. Erozona keek geschokt naar de zwarte kater en zei toen: “Klauw?”
  +
  +
==Hoofdstuk 6==
  +
  +
De zwarte gehavende kater keek op naar Erozona en zei toen: “Erozona?” Erozona begon Klauw te likken. “Ik dacht dat je dood was.”: zei ze tegen Klauw. “Ik ben een vechter, zusje.”: zei hij tegen Erozona. Erozona begon te huilen. “Hoe kan het dat je nog leeft?”: vroeg ze snikkend. “Het gevecht liep ten einde en ik zag dat onze moeder weggelopen was, ik ging achter haar aan, maar Duister Donkervleugel achtervolgde me en kon me bewusteloos slaan, ik werd door een rivier meegesleept, en toen ik weer bij bewustzijn was, wist ik niet waar ik was.”: zei Klauw. “Dus Duister Donkervleugel heeft onze moeder vermoordt!”: riep Erozona uit. Klauw knikte en zei: “Hij vermoorde onze moeder, want hij volgde me en zal vast haar spoor geroken hebben, ik heb zoveel spijt dat ik zo zwak was.” “Boran! Zorg voor eten voor Klauw! Hij slaapt vandaag bij de krijgers maar er is iets wat ik nog moet doen, Boran, het spijt me.”: zei Erozona. “Kom mee, broertje, je moet iemand ontmoeten.” Klauw en Erozona gingen naar de kittenkamer en Erozona zei: “Luna, Glow, dit is Klauw, mijn verloren broer.” Glow had Klauw net niet gekend, hij was verdwenen toen Glow geboren was. Erozona liep verder, naar haar nest en ging liggen. “Klauw, dit is je nichtje, Zilver Lichtvleugel, de dochter van mij en Boran.” Klauw keek Erozona en haar kitten aan en trok haar toen mee, buiten gehoorsafstand en siste: “Waarom lieg je tegen mij?”
  +
  +
Erozona keek hem geschokt en bang aan. “Hoezo?”: vroeg ze. “Ik zie het in je ogen zusje, ik ken je langer dan vandaag! Je liegt over iets, iets over Zilver.”: zei Klauw. Erozona zuchtte en wenkte naar Klauw dat hij even mee moest gaan. Ze vlogen het kamp uit en ze gingen in een boom zitten. Erozona stak van wal: “Kan ik je vertrouwen?” Klauw knikte en zei: “Wat je ook zegt, ik zal het nooit doorvertellen.” Erozona keek haar broer aan en keek toen naar de maan, het was bijna maanhoog. “Volg mij.”: zei ze. Erozona steeg op en vloog in de richting van Het Bloemenveld. “Hoe is het met Stip? Waar zijn onze jongen? Zijn ze al Wakers?”: vroeg Klauw. Erozona dacht met een schok terug aan het tafereel, Stip die dood op in de kittenkamer lag, een hele grote plas bloed rond haar, het grote gat in haar keel, en de pasgeboren kittens, die dood in het bloed van Stip lagen. Erozona vertraagde totdat ze naast haar broer vloog en zei: “Stip is vermoordt, ze lag dood in de kittenkamer, met een gigantische plas bloed rondom haar, er zat een groot gat in haar keel, de pasgeboren kittens lagen dood in haar bloed.” Klauw viel bijna flauw van de schrik. Hij moest zich concentreren op het vliegen of hij zou naar beneden vallen. Klauw keek voor zich uit, met een blik vol van woede. Erozona keek ongerust naar haar broer. Ze vlogen weer verder en Klauw dacht diep na: ''Wie mijn Stip heeft vermoordt zal boeten!''
  +
  +
Erozona en Klauw kwamen aan op een openplek in Het Bloemenveld. Een zwart kater kwam uit de bloemen gestapt en zette toen zijn haren overeind toen hij Klauw zag. “Wat doet die kater hier?”: vroeg Nacht. “Rustig, Nacht, dit is mijn broer, Klauw.”: zei Erozona. Klauw en Nacht stapten in het licht van de maan en toen zag Klauw de zwarte vleugels van Nacht. “Hij is een Donkervleugel.”: siste Klauw. “Ow, wat heb je dat toch goed gezien.”: siste Nacht terug. Erozona likte Nacht over zijn kop en ging naast hem zitten. Klauw wende zijn blik af van Nacht een keek verbaast naar zijn zus. “Dit meen je niet! Berenstront! Hoe kun je dit nu doen Erozona!?”: riep Klauw boos uit. Erozona keek haar broer aan en zei: “Wij houden van elkaar, het was wel nooit onze bedoeling om kittens te krijgen, maar dat is nu gebeurd.”
  +
  +
Klauw en Erozona vlogen terug naar het kamp. Klauw was razend op Erozona en Nacht. Hij kende Nacht ergens van. Maar van wat? Klauw zuchtte, plotseling voelde hij een vacht langs zijn vacht strijken, hij verwachtte dat het Erozona zou zijn, maar Erozona vloog nog steeds voor hem. Plotseling herkende hij de geur, met een steek van verdriet, Stip. Hij zag vaag, een wit met bruine gestalte naast hem, en zag hij nu vier kittens naast haar lopen? Ze leken op een soort wolk de stappen. Stip begon hem te likken en fluisterde: “Dag, schat, ik mis je zo, het gaat goed met me, ook met onze kittens.” Klauw keek nu beter en zag nu echt de vier kittens lopen, een zwart katertje, een wit poesje, een wit met bruin poesje en een bruin katertje. “Hoe heten ze?”: vroeg Klauw met een brok in zijn keel. “Dit zwarte katertje is Schaduw, dit witte poesje is Sneeuw, dit bruin met witte poesje is Klaver en dit bruine katertje is Eekhoorn. Klauw keek met een blik vervuld van liefde, verdriet en verlangen naar zijn jongen en toen naar Stip. “Laat me bij jou komen.”: fluisterde hij. Stip schudde haar kop “Daar is het nog te vroeg voor schat” Stip verdween stilletjes aan en Klauw begon te jammeren. Eekhoorn, Schaduw, Klaver en Sneeuw verdwenen ook. Hij kon hen nog even ruiken, maar toen was ook hun geur weg. Klauw zuchtte. Erozona keek net achterom om te zien waarom haar broer jammerde, maar Klauw keek boos de andere kant op. Erozona zuchtte en keek weer voor haar. Ze kwamen aan in het kamp en Boran keek nieuwsgierig naar Erozona. Erozona wende haar blik van Boran af en vloog naar het prooihol, ze nam een kleurkonijn en liet het voor Klauws poten vallen, Klauw begon meteen te eten en Erozona vloog naar de Boomstronk. “Alle Lichtvleugels ouder dan 7 manen moeten verzamelen aan de Boomstronk!”: riep ze uit. Zilver, Woud, Mona en Vink zaten voor de kittenkamer en keken vandaar mee naar de Lichtvergadering. Glow kwam even later ook uit de kittenkamer, ze ging naast de kittens zitten. Erozona wachtte totdat iedereen er was en begon toen: “Volgens de VleugelCode moet ik een positiewijziging doen, Klauw was de Bliksem van de Lichtvleugels toen hij verdween, hij is terug en is nu de rechtmatige Bliksem van deze vleugels, ik moet dus Klauw aanstellen als Bliksem van deze vleugels. Boran wordt dus weer een Waker. Ik moet nog iets zeggen! De kittens van Glow en Zand zij sterk genoeg, ook al zijn ze nog een maan te jong, ze zullen vandaag hun Eerste Proef ondergaan. Glow en Zand vinden ook dat ze er klaar voor zijn.”: zei Erozona. “Woud, Mona en Vink, jullie moeten alle drie apart een dier vangen en het terug brengen binnen twee dagen. Wie zonder prooi terugkomt, zal nooit een Waker worden.”: zei Erozona nog en toen liepen de drie kittens naar de opening, ze konden nog niet vliegen, Woud begon naar beneden te klimmen, Vink volgde zijn voorbeeld, Mona aarzelde maar deed het toen toch. Zilver keek hen na. Erozona vloog naar haar dochter en begon haar te likken.
  +
  +
Woud trippelde door het bos, hij rook een kleurkonijn, hij zakte ineen en klom in een boom, hij had gezien dat die tak recht boven het kleurkonijn hing, het was nog een zwart kleurkonijn ook! Hij klom op de tak en hij sperde zijn ogen wijd open van angst toen de tak een beetje doorboog onder zijn gewicht Hij moest nog verder kruipen om boven het kleurkonijn te komen. Hij stond nu boven het kleurkonijn, hij wou zich net laten vallen toen hij eraf viel, gelukkig voor hem landde hij op het kleurkonijn, het kleurkonijn had zijn val gebroken en nu had hij ook nog eens zijn stuk prooi, het kleurkonijn had het loodje gelegd toen Woud op hem gevallen was. Woud begon het kleurkonijn terug naar het kamp te slepen. Dat ging makkelijk! Nu moest Woud juist nog naar boven zien te klimmen met het kleurkonijn. Hij nam het kleurkonijn stevig vast en begon aan de moeilijke klim naar boven. Hij gooide zijn kleurkonijn binnen en klom toen zelf ook over de rand. “Het zou makkelijker geweest zijn moest ik kunnen vliegen”: pufte Woud. De Lichtvleugels juichten.
  +
  +
==Hoofdstuk 7==
 
[[Categorie:Kladversies]]
 
[[Categorie:Kladversies]]
 
[[Categorie:Klad]]
 
[[Categorie:Klad]]
Regel 262: Regel 278:
 
[[Categorie:Licht en Donker Libellester]]
 
[[Categorie:Licht en Donker Libellester]]
 
[[Categorie:Verboden Libellester]]
 
[[Categorie:Verboden Libellester]]
  +
[[Categorie:Lichtvleugels]]
  +
[[Categorie:Donkervleugels]]

Huidige versie van 28 aug 2018 om 11:39

--Libellester (overleg) 3 aug 2018 18:04 (UTC)

Hoi allemaal! Dit is een ff over een paar katten van bij mij in de straat waar ik een verhaal over maak, er komen natuurlijk meer personages bij. Hopelijk vinden jullie het tof!

Kladversie

Dit is een kladpagina.


Pagina's van Licht en Donker:

Licht en Donker; Verhalen

Licht en Donker; Badges

Licht en Donker, Andere Dieren

Licht en Donker; Lichtvleugels en Donkervleugels

Licht en Donker; Medicijnen en Planten

Licht en Donker; Kittenkamer

Licht en Donker; Posities

Verhaal van Lichtvleugel en Donkervleugel:

Licht en Donker, Lichtvleugel en Donkervleugel waren vroeger dolgelukkig, ze waren samen en Lichtvleugel was in verwachting van Donkervleugel, maar toen kregen ze ruzie, Donkervleugel had zwarte vleugels en Lichtvleugel witte. Ze waren zo boos op elkaar dat ze voor altijd uit elkaar gingen en zo ontstonden de Lichtvleugels en de Donkervleugels

Indeling kamp:

De kittenkamer, het Stormhol, het Bliksemhol, het Wakerhol, de Helerkamer, het Wolkhol, het Ouderenhol en het Vleugelhol. Beneden lagen het Wakerhol, de Helerkamer, het Ouderenhol en het Vleugelhol, daarboven lagen de kittenkamer, het Wolkhol, het Bliksemhol en het Stormhol, daar, voor het Storm- en Bliskemhol was er een stuk grond, waar De Boomstronk lag en de vergaderingen werden gehouden, De Boomstronk was eigenlijk geen echte Boomstronk maar een hele grote tak.

Personagelijst:

Lichtvleugels

Ze hebben witte vleugels.

Storm: (Een Storm is de leider.)

Erozona Lichtvleugel- is een bruine poes.

Bliksem: (Een Bliksem steunt de Storm en is de commandant)

Boran Lichtvleugel- is een zwarte kater.

Donder: (Is de genezer van de clan)

Madati Lichvleugel- is een witte poes.

Wolk: (Een Wolk voorspelt het weer van die dag en zorgt ervoor dat de katten veilig zijn sinds het ongeluk van Slang Donkervleugel)

Regen Lichtvleugel- is een grijze poes.

Wakers: (Beschermen de groep met hun leven en zijn echte krijgers.)

Noma Lichtvleugel- is een bruin met witte poes. Vleugel: Mino

Ster Lichtvleugel- is een sterke poes, moeder van Mino en Hout.

Maan Lichtvleugel- is een knappe grijs met witte poes, moeder van Luna. Vleugel: Hout

Zand Lichtvleugel- is een zandkleurige kater.

Vleugels: (Zijn leerlingen, ouder dan 7 manen)

Hout Lichtvleugel- is een sterke knappe bruine poes, de zus van Mino.

Mino Lichtvleugel- is een wit met bruin gestreepte kater.

Luna Lichtvleugel- is een zandkleurige poes.

Verzorgers: (Zijn poezen die in verwachting zijn of jongen verzorgen)

Glow Lichtvleugel- is een mooie knappe wit met bruin gestreepte poes. Moeder van Zands jongen: Woud, Vink en Mona

Kittens: (Zijn jongen jonger dan 7 manen, ze hebben nog geen vleugels)

Woud Lichtvleugel- is een bruin met wit katertje.

Mona Lichtvleugel- is een schildpadpoesje.

Vink Lichtvleugel- is een beige poesje.

Ouderen: (Zijn katten die te oud zijn geworden voor de strijd)

Muis Lichtvleugel- is een schildpadpoes, moeder van Glow.

Donkervleugels

Ze hebben zwarte vleugels.

Storm: (Een Storm is de leider.)

Numa Donkervleugel- is een grijze poes.

Bliksem: (Een Bliksem steunt de Storm en is de commandant)

Nacht Donkervleugel- is een zwarte kater.

Donder: (Is de genezer van de groep)

Twister Donkervleugel- is een zwarte poes.

Wolk: (Een Wolk voorspelt het weer van die dag en zorgt ervoor dat de katten veilig zijn sinds het ongeluk van Slang Donkervleugel)

Maya Donkervleugel- is een witte poes.

Wakers: (Beschermen de groep met hun leven en zijn echte krijgers.)

Vonk Donkervleugel- is een bruin gestreepte poes.

Vlek Donkervleugel- is een zwart met wit gevlekte kater.

Blad Donkervleugel- is een lichtbruine kater, vader van Nomi en de partner van Vonk.

Sneeuw Donkervleugel- is een grijs gevlekte poes. Vleugel: Nomi

Vleugels: (Zijn leerlingen, ouder dan 7 manen)

Nomi Donkervleugel- is een bruine poes.

Verzorgers: (Zijn poezen die in verwachting zijn of jongen verzorgen)

Vis Donkervleugel- is een grijs gevlekte poes, ze is in verwachting van Vleks jongen.

Kittens: (Zijn jongen jonger dan 7 manen)

/

Ouderen: (Zijn katten die te oud zijn geworden voor de strijd)

Groen Donkervleugel- is een zwarte kater.

Proloog:

“Dit is verkeerd.”: zei een bruine poes. “Ja, dit is verkeerd maar ik hou van jou.”: zei een zwarte kater. Ze keken elkaar aan. Ze zaten samen in een boom. Ze hoorden plotseling iemand roepen. De bruine poes keek bang naar de zwarte kater. De zwarte kater likte over de bruine poes haar gezicht en sloeg toen zijn vleugels uit en vloog weg. De bruine poes keek hem na en vloog toen naar de andere kant. Zouden we dit wel doen? Maken we een verkeerde keuze? Gaan we een grote fout begaan?

Hoofdstuk 1

“Erozona!”: riep Boran. Geen reactie. “Erozona!”: riep Boran weer. Boran stond voor de kittenkamer. Er kwam weer geen reactie. Boran liep nu gewoon naar binnen. Hij zag Erozona op haar zij liggen in haar nest. Hij liep op haar af en zag toen dat ze aan het bevallen was. “Madati!”: riep Boran geschrokken uit. Madati stoof de kittenkamer binnen en duwde Boran opzij. Ze ging naast Erozona zitten en gaf Erozona Vliegkruid. Vliegkruid wordt aan Verzorgsters gegeven zodat ze genoeg melk produceren voor de kittens en genoeg energie hebben tijdens de bevalling. Dit mocht niet gebeuren! Dacht Erozona met wijd opengesperde ogen. “Mrrraaaauuuwwww!!!”: riep Erozona uit. Boran keek bang naar zijn partner. Glow keek ook bang naar Erozona. Ze was twee manen geleden zelf nog maar bevallen van drie kittens, maar bij Erozona was het wel een erg pijnlijke bevalling…. Glow keek naar haar kittens en zag hen beven van schrik. “Wat gebeurd er met onze Storm?”: vroeg Woud bang. Glow keek naar Madati en duwde toen haar kittens naar buiten. “Mrrrrraaaaauuuwww!!!”: riep Erozona weer. De Lichtvleugels stonden buiten de kittenkamer bang, nieuwsgierig en ongeduldig te wachten. Zand liep op Glow af. Hij nam de kittens over en Glow liep de kittenkamer weer binnen. Net toen Glow binnenkwam zag ze een roze bundeltje vallen in het nest van Erozona. “De kitten zat gedraaid, het is er maar één, het is een poesje.”: zei Madati. Boran keek naar zijn dochter en begon Erozona te likken. Erozona keek hem aan en begon daarna haar dochter te likken en dacht: Wat heb ik gedaan!? Ik had nooit mogen bevallen.

Erozona likte Zilver en keek blij naar haar dochter. Woud liep op Zilver af. Zilver kon nog niet zien. Woud ging naast Zilver liggen. Zilver voelde zijn aanwezigheid. Glow en Erozona hadden het er al over gehad. Woud zou echt een top Waker zijn voor de Lichtvleugels. Als Woud zo door bleef gaan en Erozona de kans zou krijgen om een nieuwe Bliksem aan te stellen, dan zou het wel Woud zijn. Het probleem is natuurlijk dat Woud moet slagen voor de Twee Proeven. Erozona zuchtte. Dat waren zorgen voor later. Madati Lichtvleugel kwam binnen. “Hoe gaat het hier?”: vroeg de Donder. “Goed.”: zeiden Glow en Erozona tegelijkertijd. Het was nu bijna maanhoog. Boran sprong op De Boomstronk en begon te spreken: “Beste Lichtvleugels! Vandaag is het volle maan en dus is het tijd voor de kittenceremonie. Deze maan is er één kitten geboren, Zilver Lichtvleugel, de dochter van mij en Erozona Lichtvleugel.” De Lichtvleugels begon te juichen. “Woud Lichtvleugel, Mona Lichtvleugel en Vink Lichtvleugel zijn nu twee manen oud en moeten dus nog 5 manen wachten vooraleer ze de eerste proef kunnen ondergaan. “: zei Boran nog.

Boran vloog van De Boomstronk en vloog naar de kittenkamer. “Erozona, de wolken zijn heel erg grijs, ik verwacht een regenstorm met bliksem.”: zei Regen Lichtvleugel. Boran ving de woorden net nog op. “Wat!”: riep hij uit. “Hoeveel tijd hebben we nog?”: vroeg Erozona met wijd opengesperde ogen van angst. “Tot net voordat de zon opkomt.”: zei Regen Lichtvleugel zenuwachtig. Erozona ging rechtstaan en Zilver begon luidkeels te protesteren. Glow begon Zilver te likken en Erozona vloog weg, in de richting van De Boomstronk. “Lichtvleugels! Iedereen verzamelen, we moeten zo snel mogelijk naar De Grot Der Redding! Bewaar de kalmte maar haast je, we hebben niet veel tijd meer!”: riep Erozona uit.

De Lichtvleugels begonnen hastig van hot naar her te vliegen en vlogen het kamp binnen. Het kamp was een reusachtige boom, alle katten konden erin, er zat een gaatje in de stam en als je daar door vloog dan kwam je op een openplek in de stam, dan zag je verschillende ruimtes, de kittenkamer, het Stormhol, het Bliksemhol, het Wakerhol, de Donderkamer, het Wolkhol, het Ouderenhol en het Vleugelhol. Beneden lagen het Wakerhol, de Donderkamer, het Ouderenhol en het Vleugelhol, daarboven lagen de kittenkamer, het Wolkhol, het Bliksemhol en het Stormhol, daar, voor het Storm- en Bliskemhol was er een stuk grond, waar De Boomstronk lag en de vergaderingen werden gehouden, De Boomstronk was eigenlijk geen echte Boomstronk maar een hele grote tak.

Iedereen vloog nu door het gat naar buiten, Erozona nam Zilver bij haar nekvel en riep naar Hout en Mino om Vink en Mona mee te nemen. Glow nam Woud bij zijn nekvel en vloog naar buiten. Boran controleerde of iedereen wel naar buiten was en vloog toen ook weg. Ze vlogen allemaal naar De Grot Der Redding. Het was een lange tocht. Ze begonnen moe te worden. Toen hoorden ze achter hen gedonder en toen versnelden ze weer. Ze vlogen als gekken door het bos en kwamen uiteindelijk aan bij de Grot Der Redding. De Grot Der Redding was een gigantische grot. Ze landden en stapten toen verder naar het einde van de grot. Glow ging liggen en ze drukte haar kittens stevig tegen zich aan, Erozona legde Zilver erbij omdat zij nog een paar dingen moest regelen.

“Ha, Erozona Lichtvleugel! Blij je te zien!”: riep Numa Donkervleugel uit. De Donkervleugels waren ook gearriveerd in De Grot Der Redding, de twee groepen deelden de Grot sinds het ongeval van Slang Donkervleugel. Slang Donkervleugel was gaan jagen toen het aan het stormen was, hij werd geraakt door een bliksemschicht en toen zijn partner Roos Donkervleugel op hem af vloog, want ze was bij hem, zag ze dat zijn vleugels verdwenen waren en dat hij dood was en helemaal zwart, sindsdien is de functie van Wolk er bijgekomen en delen de twee groepen De Grot Der Redding, omdat die hen beschermd tegen de bliksem, vroeger hielden ze van bliksem, vandaar de functie Bliksem, maar nu haten ze de bliksem en zijn ze er bang voor. “Dag Erozona Lichtvleugel.”: zei Nacht Donkervleugel beleefd. Erozona keek Nacht Donkervleugel aan. Nacht Donkervleugel zag de blik in haar ogen en liep snel weg. Toen begon het te regenen en alle katten die dicht bij de ingang stonden stormden weg, naar het einde van de grot.


Hoofdstuk 2

Erozona werd met een schok wakker. Ze keek naar Zilver. Toen kwam Nacht Donkervleugel bij haar. “Ooh, gefeliciteerd, ik wist niet dat je bevallen was.”: zei hij geschokt. “Ja, ik ben de vader.”: zei Boran trots. Erozona zei: “Nacht, euhm…..” Ze wist niet wat ze moest zeggen. Nacht Donkervleugel draaide zich boos om. “Hoe kon je.”: siste hij achterom. Erozona stond recht en volgde hem uit De Grot, het regende nog steeds, maar daar trok ze haar niets van aan. “Nacht!”: riep ze uit. Nacht stopte en draaide zich om. “Ik dacht dat je van me hield, we hebben elkaar beloofd om samen verder te gaan, ook al mag het niet, ik dacht dat je sterk was.” “Nacht, ik ben ook sterk.”: zei Erozona droevig. “Waarom heb je dan kittens met Boran? Ik hoorde het hem net zeggen dat het zijn kittens zijn!”: riep Nacht boos uit. “Nacht! Wat moest ik anders zeggen, Boran is smoorverliefd op mij, maar jij, jij bent de vader van Zilver, Zilver Lichtvleugel is jouw dochter.

“Echt waar!?”: riep Nacht uit. “Echt waar.”: zei Erozona. Nacht begon Erozona te likken. Plotseling hoorden ze kreten. “Vis!”: riep Nacht uit. Ze liepen terug naar De Grot Der Redding, ze konden niet vliegen want hun vleugels waren doorweekt. “Wat is er aan de hand?”: vroeg Nacht. “Vis is aan het bevallen!”: riep Numa uit. Vlek Donkervleugel ijsbeerde door De Grot. Twister Donkervleugel - de Donder van de Donkervleugels - zat naast Vis. Plotseling riep Twister Donkervleugel: “Gefeliciteerd Vlek! Je bent vader geworden van één zoon en één dochter, je zoon heeft een prachtige vacht.” “Ze noemen Tiger Donkervleugel en Bes Donkervleugel.”: zei Vis. Iedereen juichte en Nacht en Erozona keken elkaar liefdevol aan.

Woud trippelde voorzichtig De Grot uit, het regende niet meer, hij keek omhoog en er viel nog één laatste druppel op zijn neus, hij nieste. Glow en Zand lachten. “Oké, Lichtvleugels, we gaan terug naar ons kamp!”: riep Erozona uit. De Lichtvleugels vlogen weg en de Donkervleugels ook.

Erozona was dolgelukkig, Nacht was ook dolgelukkig, maar iets bleef aan haar knagen, Zilver was Boran zijn dochter niet. Speelde ze met Boran zijn gevoelens? Erozona schudde het van haar af en keek weer voor haar, net op tijd, ze vloog bijna tegen een boom. Ze besefte plotseling dat ze Zilver niet vast had. Zilver! Ze landde en de Lichtvleugels volgden haar voorbeeld. Erozona liep op Glow af, maar ze zag Zilver niet bij Glow. “Wat is er?”: vroeg Boran. “Ik weet niet waar Zilver is.”: zei Erozona. Hout ving het op en iedereen begon te zoeken. Erozona’s hart bonkte van angst. Plotseling hoorde ze een angstkreet van een kitten; Zilver. Toen hoorde ze het geluid van een vuurvos.

Erozona stoof weg. Het begon weer te regenen. Haar vleugels werden zwaar van de regen, maar ze bleef doorgaan. Toen zag ze Zilver liggen, de vuurvos stond voor haar, met ontblote tanden. Zijn ogen vlamden van woede. Erozona zag dat de vuurvos bloedde op zijn flank, dan pas viel haar op dat er een Donkervleugelkrijger voor Zilver stond. Nacht! Erozona wierp zich – zonder na te denken – op de vuurvos en krabde hem overal. “Breng onze dochter in veiligheid!”: riep ze uit. Nacht nam Zilver bij haar nekvel en vloog in de richting van het territorium van de Lichtvleugels. Erozona bleef maar krabben, de vuurvos sprong in de lucht en Erozona viel op de grond, ze landde op haar vleugel en kon daardoor niet vliegen.

Nacht kwam aan bij de andere Lichtvleugels en zag Boran staan. Hij kon de woorden bijna niet uitspreken: “Hier, ik heb je dochter, zorg dat haar niets overkomt, ik ga haar moeder helpen.” Voor Boran ook maar iets kon zeggen stoof Nacht al weg, in de richting van het Donkervleugelterritorium.

Erozona probeerde recht te staan maar het lukte niet. De vuurvos kwam dichterbij en wou haar net gaan bijten toen de vuurvos plotseling omviel, Nacht had hem net met volle kracht geraakt. Hij hielp snel Erozona overeind, maar Erozona kon niet vliegen. Ze sprong op de vuurvos en samen kregen ze de vuurvos klein, uiteindelijk viel de vuurvos dood neer. Nacht likte Erozona. “Hoe wist je dat Zilver in gevaar was?”: vroeg Erozona. “Ik zat die vuurvos achterna en toen zag ik Zilver liggen, ik herkende haar meteen.” “Nacht, ik hoop dat er niks is met haar vleugels, als ze zwarte vleugels zal krijgen, dan zullen de Lichtvleugels weten wat er gebeurd is.” “Ik maak me nu meer zorgen om jouw vleugel, Erozona.”: zei Nacht, toen hij naar de gekwetste vleugel van Erozona keek.

Erozona had afscheid genomen van Nacht en was nu onderweg naar haar Lichtgenoten. Ze kwam bij hen aan en Madati keek ongerust naar haar vleugel. “Kijk er in het kamp maar naar.”: zei Erozona, zonder naar de Donder te kijken. Madati keek geschrokken naar Regen en vertraagde toen haar pas een beetje. Boran keek ongerust maar Erozona negeerde hem. Waarom is Nacht toch een Donkervleugel? Erozona wist niet dat Nacht net op dat moment dacht: Waarom is Erozona toch een Lichtvleugel?

Erozona had Zilver even bij Glow achtergelaten, ze was mee op jacht met Noma en Mino. Ze hadden net een kleurkonijn gevangen. Kleurkonijnen bestaan in alle kleuren. Kleurkonijnen zijn ook heerlijk, maar zeldzaam. Hoe donkerder de kleuren, hoe lekkerder het kleurkonijn. Erozona kreeg het water er al van in haar mond, ze hadden een donkerblauw kleurkonijn gevangen. Ze draaide net haar hoofd en zag een lichtgroen kleurkonijn. Ze sprintte erachter. Ze had nauwelijks nog last van haar vleugel, ze had hem licht gekneusd, Madati had gezegd dat ze binnen moest blijven, maar dat deed ze niet. Ze sprong op het kleurkonijn en doodde het snel. Ze nam het vast en bracht het naar Noma en Mino. “Wow! Onze Lichtgenoten zullen nogal blij zijn met zo’n vangst, sterker nog, de kittens zullen goed kunnen eten.”: zei Noma. Mino en Erozona knikten. “Er zijn nu veel kleurkonijnen, misschien moeten we proberen bij de beek.”: zei Mino. “Goed idee.”: zei Erozona. Ze vlogen weg. Mino had gelijk, ze vingen nog twee donkerbruine kleurkonijnen en nog één lichtgeel. Ze namen alle vijf de kleurkonijnen mee naar het kamp en toen ze het kamp binnenkwamen keken alle Lichtvleugels tevreden en hongerig toe. Ze legden de kleurkonijnen in het prooihol. Erozona liep weer naar de kittenkamer. Ze liep naar binnen en ging kijken bij Glow. Glow gaf Zilver aan Erozona en Erozona ging liggen en liet Zilver drinken. Erozona deed even haar ogen toe. Toen ze haar ogen weer opendeed zag ze twee grijze oogjes, heldere grijze oogjes. “Zilver, je oogjes zijn open!”: riep Erozona uit. Glow keek op. “Echt?”: vroeg ze. Zilver keek om haar heen. Ze keek haar moeder in de ogen. “Welkom schat, ik ben Erozona, ik ben de Storm van deze groep. Je vader is N…Boran, hij is de Bliksem van de Lichtvleugels.” Zilver keek een beetje verward. “Ik ben Glow, de moeder van Woud, Mona en Vink.”: zei de andere Verzorgster. Eerst wist Zilver niet wie Woud, Mona en Vink in vleugelsnaam waren, maar toen herkende ze Wouds geur. “Ik zal je een rondleiding geven.”: zei Woud.


Hoofdstuk 3

Woud en Zilver liepen de kittenkamer uit. Ze konden nog niet vliegen dus moesten ze het pad volgen, er is in elk hol een kleine opening waar een Lichtvleugel net door past, zo kunnen ze naar elk hol zonder te vliegen. Woud kroop in de opening en Zilver volgde hem. Zilver kon niets zien, ze voelde zich hier maar raar, ze wou hier zo snel mogelijk uit. Toen zag ze voor haar licht en ze slaakte een zucht van opluchting, haar hart begon weer normaal te kloppen. Ze waren aan de buitenkant aangekomen van het Wakerhol. Er kwam net een zandkleurige kater uit. “Hoi pap!”: riep Woud. “Ben je een rondleiding aan het geven, zoon?”: vroeg de zandkleurige kater. Woud knikte. De zandkleurige kater wende zich tot Zilver: “Hoi, kleintje, ik ben Zand, je hebt een prachtige vacht, Zilver. Ik zal tegen je vader zeggen dat je oogjes open zijn.” Zand keek Zilver aan en vloog toen weg. “Waarom heeft hij vleugels en wij niet?”: vroeg Zilver. “Hij is al een Waker, als kittens 5 manen zijn beginnen ze hun vleugels te krijgen, tegen hun 7 manen zijn hun vleugels al groter, en tegen hun 10 manen, kunnen ze leren vliegen. “Ik heb zo’n zin in de eerste proef, dan krijgen we één dag en één nacht de tijd om een stuk prooi te vangen en naar hier te brengen!”: riep Woud uit.

“Dus jij bent 2 manen ouder dan mij?”: vroeg Zilver aan Woud. Woud knikte, ik ben 4 manen oud. Je bent nog niet zolang geleden aangevallen door een vuurvos, je oogjes waren nog niet eens open, Nacht Donkervleugel heeft je toen beschermd.”: zei Woud. Zilver dacht ergens aan: Waarom had een Donkervleugel haar geholpen? De Donkervleugels en de Lichtvleugels kunnen elkaar niet af. Hier klopt iets niet. Ze werd ruw uit haar gedachten getrokken toen Woud een verrassingsaanval op haar deed. Hij zat op haar rug. Ze rolde op haar buik, hij werd geplet en wou weer op haar springen, net op dat moment stak ze haar poten uit en hij vloog door de lucht. Hij viel recht op Vink. Mona en Vink begonnen ook mee te doen. Erozona had de beweging van Zilver gezien. Hoe had ze dat gedaan? Zilver stond weer recht en Mona kwam op haar afgelopen, Zilver sprong opzij en stak haar poot uit, Mona viel op de grond. Vink, die achter Mona liep, viel over Mona en Woud liep knal op zijn zusjes. “Ik ben gewonnen.”: zei Zilver grijnzend, neerkijkend op het hoopje vacht. “Waar heeft ze die bewegingen geleerd? Haar oogjes zijn nog niet zolang open.”: vroeg Glow aan Erozona. “Ik weet het ook niet, ik heb me het ook al afgevraagd.”: bekende Erozona.

Zilver had nu alle holen en kamer in het kamp verkend. Hout Lichtvleugel kwam aanvliegen. “Hoi, Hout.”: zei Zilver. “Hoi, Zilver.”: zei de poes terug. “Ik wil jullie iets vertellen.”: zei Hout. Zilver liep naar de kittenkamer en riep op Woud en zijn zusjes. Ze kwamen aangestormd en Hout begon te vertellen: “Dus kleintjes, ik had beloofd dat ik het jullie zou vertellen, ik was als kitten heel erg zenuwachtig, mijn broertje Mino was bang, toen we onze vleugels kregen waren we zo blij, maar toen ging het heel snel, die 2 manen leken wel 1 minuut, toen vertrokken ik en Mino en ik ving een donkerrood kleurkonijn, ik haastte me terug naar het kamp, want ’s nachts is het heel gevaarlijk buiten. De clan was opgelucht dat ik terug was maar Mino kwam niet terug, hij had nog een paar hartslagen de tijd om terug te komen en toen was hij daar plotseling, met een lichtroze kleurkonijn in zijn mond. Mijn zusje Tulp Lichtvleugel is nooit meer teruggekomen, we hebben naar haar gezocht en we hebben een bebloede veer van haar vleugel gevonden.”: zei Hout. Ze kreeg tranen in haar ogen.

Zilver voelde zich niet meer zo goed. Straks haal ik het ook niet! Nee! Ik ga het halen! Dacht ze vastbesloten. Ze zuchtte. Woud begon te roepen. Zilver liep geschrokken op hem af en zag meteen wat er gebeurde: zijn vleugels kwamen! Mona keek jaloers naar haar broertje, zij kreeg haar vleugels nog niet, Woud had ze ook een kwart maan te vroeg gekregen. Zilver was eigenlijk ook wel een beetje jaloers, ze wou haar vleugels ook al krijgen. Madati kwam kijken. “Geen pijn?”: vroeg ze aan Woud. Hij schudde van nee “Dan is het goed.”: zei Madati opgelucht. Madati draaide zich om en vloog weer terug naar de Donderkamer. Regen Lichtvleugel kwam binnengevlogen in de kittenkamer en zei tegen Erozona: “Ik verwacht vannacht alleen licht regen, geen bliksem.” Erozona knikte. “Zilver, ga maar samen met Woud en zijn zusjes wat prooi gaan eten.”: zei Erozona. Zilver knikte en sprong achter Woud, Mona en Vink aan. Ze kropen door de opening van de kittenkamer en kwamen uit in het prooihol. Ze namen alle vier een klein muisje en begonnen te eten. “Lekker.”: snorde Vink. Mona knikte. Zilver had nog maar net haar laatste hap muis doorgeslikt toen haar moeder riep: “Beste Lichtgenoten, willen jullie verzamelen aan De Boomstronk?” Iedereen vloog naar boven maar De vier kittens konden nog niet vliegen dus werden ze meegebracht door Glow, Zand, Maan en Ster. Iedereen keek naar Erozona. “Vanavond is het zover, Hout en Mino vertrekken voor hun Tweede Proef. Ze moeten een kalf van een gouden ree vangen. Ze krijgen tot volle maan. Als het hen niet lukt zullen ze de klusjes van Vleugels blijven doen en nooit een Waker zijn, of ze slagen, of ze worden geen Waker, of…..ze overleven het niet. Aangezien Luna de weg van Verzorgster inslaat zal zij niet deelnemen aan deze Proef en dus voor de rest van haar leven een Verzorgster zijn.”: zei Erozona. Luna knikte en Hout en Mino vlogen weg, door de opening. Luna liep naar Glow, Glow zou haar leren hoe ze een goed Verzorgster moet zijn. Eigenlijk is het leven als Licht- of Donkervleugel heel ingewikkeld; je moet sowieso slagen voor de Eerste Proef, als dat niet lukt dan wordt je het hulpje van je Vleugelgenoten. Maar dan kan je kiezen als je geslaagd bent, je kan kiezen uit Donder, Wolk, Waker/Verzorger of Hulpje. Hulpje wordt nooit gekozen omdat je dan al het vuile werk moet doen. Waker en Verzorger is hetzelfde want je krijgt dezelfde vechttraining en jaagtraining want als de kittens vier manen zijn mogen de Verzorgsters zelf jagen. Als je gewoon een moeder bent mag je de kittenkamer verlaten als je kittens 7 manen zijn en hun Eerste Proef ondergaan. Als je een Verzorgster bent die in de kittenkamer blijft dan moet je zorgen voor alle kittens en soms passen op de kittens.

Hoofdstuk 4

Hout en Mino hadden nog een kwart maan de tijd om een kalf van een gouden ree te vangen. Ze volgden nu al twee dagen en nachten een moeder met haar kalf, ze wachtten op het moment dat de moeder haar kalf alleen zou laten om voedsel te zoeken. Ja! Nu! Dacht Hout. De moeder liep weg en liet het kalf alleen achter. Mino en Hout keken elkaar aan en sprongen op het kalfje.

Goudenreeënkalf

Het schrok en probeerde weg te rennen maar Mino stak zijn poot uit en daardoor struikelde het kalfje. Hij doodde het hertje snel en nam het vast met zijn klauwen. Hout wou het ook vastnemen, maar plotseling vloog ze weg, recht tegen een boom. Mino was al in de lucht en zag nu wat er gebeurd was; de moeder was teruggekeerd en had Hout geraakt met haar krachtige hoeven. Hout was dood, ze lag niet natuurlijk, ze was dood, er sijpelde bloed uit haar mond. Ze was met en harde smak tegen een grote boom gevlogen, dat was de boom waar ze hun eerste prooi hadden gevangen, Mino begon te huilen, de gouden ree keek woest naar hem omhoog en probeerde hem ook te raken maar het lukte niet. Mino wou wegvliegen maar hij kon het niet, hij moest eerst iets nemen: hij legde het kalfje neer op een tak en vloog recht op Hout af, hij nam haar en het kalfje mee terug naar het kamp. “Gefeliciteerd, broertje.” Hoorde Mino in zijn oor fluisteren, het was Hout. “Dank je Hout Stervleugel.”: zei Mino. Licht- of Donkervleugelkatten die overlijden en volgens de regels hebben geleefd gaan naar de Stervleugels, daar zijn alle voorouders van de Lichtvleugels en de Donkervleugels, dan verandert hun naam ook. Het wordt dan Hout STERvleugel. Mino voelde haar aanwezigheid naast hem. Hij vloog goed door en kwam tegen de ochtend aan in het kamp. Hij vloog naar binnen. Zijn Lichtgenoten kwamen nieuwsgierig op hem af. “Gefeliciteerd Mino en H….”: riep de Lichtvleugels maar toen zagen ze het levenloze lichaam van Hout. Erozona stapte naar voren en vroeg aan Mino: “Wat is er met Hout gebeurd?” “We wachtten totdat de moeder om eten ging zoeken en grepen toen onze kans, we hadden het kalf gedood en ik had het al opgenomen, Hout wou het ook net opnemen, maar toen was de moeder er weer en ze schopte Hout met haar krachtige hoeven recht tegen de boom waar we onze eerste prooi hebben gevangen.”: zei Mino huilend. Ster begon te roepen en te tieren. “Eerst Modder, dan Tulp en nu Hout! Waarom nemen ze me zoveel af! Wat heb ik misdaan!?” Maan troostte haar. Modder was de partner van Ster, maar die was samen met de partner van Maan, Lucht Lichtvleugel, onder een omvallende boom terechtgekomen, ze zijn toen allebei overleden.

Erozona sprong op De Boomstronk en begon te spreken: “Gefeliciteerd, Mino Lichtvleugel, vanaf vandaag ben je een volwaardige Waker en zal je jouw Lichtgenoten beschermen met je leven, beloof je dat jouw Lichtgenoten altijd op de eerste plaats komen.” “Dat beloof ik”: zei Mino. “Welkom!”: riep Erozona uit. “Welkom!”: riepen de Lichtvleugels. “Jammer genoeg zijn we Hout Lichtvleugel verloren, vanaf vandaag zal Hout Lichtvleugel bekend staan als Hout Stervleugel, ik heb bevestiging gekregen dat ze bij de Stervleugels is.”: zei Erozona. “We zullen nu Hout Stervleugel begraven.”: zei Erozona. Als een vleugel begraven wordt, wordt dat gedaan door de naaste familieleden, vrienden zoeken dan een mooie bloem of een mooie steen of een mooie veer, een cadeautje voor de verloren Vleugelgenoot. De kittens zoeken normaalgezien niet naar een cadeautje maar Zilver, Woud, Mona en Vink ging toch mee met hun ouders om een cadeautje te zoeken. Mino en Ster droegen Hout naar De Begraafplaats. Ze maakten een kuil naast het graf van Tulp, de zus van Hout en naast het graf van Modder, de vader van Hout. Voor elke vleugel die geboren wordt is er een plaats op De Begraafplaats. Elke halve maan komen alle vleugels naar De Begraafplaats om een nieuw cadeautje op het graf van de overledenen te leggen. Mino en Ster legden Hout in haar graf en maakten het toen weer dicht. Mino en Ster liepen toen weg om een cadeautje te gaan zoeken.

Zilver liep achter haar moeder aan, ze zag een paar roze bloemen staan. Zilver wou eerst zo een roze bloem plukken maar zag toen een andere bloem; een regenboogbloem. Die zijn heel zeldzaam. Zilver liep erop af en plukte de prachtige bloem. Ze liep terug naar haar moeder en Vink keek haar onthutst aan. Waar had ze die gevonden? Woud had een vuurbloem geplukt, en Vink een gladde witte steen. Mona kwam ook naar hen toe en ze had een pikzwarte steen. Erozona kwam terug. “Goed zo! Hout zal er blij mee zijn, Vink, jij hebt een schubbesteen, Mona, jij een schaduwsteen, Woud, jij een vuurbloem en Zilver, jij hebt een regenboogbloem.”: zei Erozona trots. Erozona was echt trots op haar dochter. Een regenboogbloem! Maar toen dacht Erozona weer aan Hout en ze leidde de kittens naar De Begraafplaats. Ze kwamen aan bij het graf van Hout en ze gingen in de rij staan. Zilver was aan de beurt en ze legde haar regenboogbloem op het graf van haar vriendin. “Ik ga je missen, Hout Stervleugel.”: zei ze. Ze stapte weg en Woud was toen aan de beurt. Plotseling kwam Vis Donkervleugel naar de Lichtvleugels gevlogen. “De maandelijkse kittenbijeenkomst!”: riep Erozona. Ze was dat helemaal vergeten. Aan Glows gezicht te zien was ze het ook helemaal vergeten, de kittenbijeenkomst vind altijd drie dagen voor volle maan plaats, om de maan is het bij de andere vleugels, deze keer bij de Lichtvleugels. Vis had haar kittens mee; Tiger en Bes Donkervleugel. “Hallo, Lichtvleugels.”: zei Vis. Erozona knikte haar toe en Erozona zei tegen Boran: “Zorg jij voor de Lichtvleugels?” “Tuurlijk schat.”: antwoordde hij, Erozona kreeg een brok in haar keel toen ze hem schat hoorde zeggen.

Erozona, Glow en Vis vlogen samen naar Het Bloemenveld. Ze landden en zetten de kittens op de grond. Woud, Mona en Vink begonnen meteen met elkaar te spelen, Bes en Tiger begonnen ook te spelen. Plotseling kwam Nacht Donkervleugel op de moeders afstappen. Luna kwam hijgend van de andere kant en zei: “Ik was het vergeten!” “Het geeft niet.”: zei Glow. “Er is een vuurvos gesignaleerd, ik blijf hier om jullie te beschermen.”: zei Nacht. De Verzorgsters knikten instemmend en Nacht ging naast Erozona en keek naar de kittens. Zilver zat alleen en liep op Nacht af. “Wie ben jij?”: vroeg ze nieuwsgierig omhoog kijkend naar Nacht. Nacht keek in Zilvers oogjes en begon te glimlachen. “Ik ben Nacht Donkervleugel, Bliksem van de Donkervleugels.”: zei hij tegen Zilver. Zilver knikte en liep toen weg. Ze ging zitten en probeerde mee te spelen met de andere kittens. “Nee, we willen is alleen spelen.”: snauwde Mona tegen Zilver. Woud en Vink wouden wel dat Zilver meedeed maar Mona blies naar hen en toen moesten ze wel luisteren. Glow had niets gemerkt van het gedrag van haar dochter. Zilver liet haar kop hangen en ging zitten. Plotseling zij iemand: “Mag je niet meedoen?” Zilver keek op en zag Tiger en Bes staan. Zilver schudde verdrietig haar kop. “Je mag met ons meedoen.”: zei Bes. Zilver keek op met stralende ogen. Nacht en Erozona keken stralend naar hun dochter. Tiger sprong op de rug van Zilver. Zilver deed haar trucje. Ze rolde op haar rug en Tiger werd geplet. Zilver liet haar poten hangen en toen Tiger op haar sprong duwde ze zijn poten omhoog en daardoor landde Tiger op Bes. Nacht keek Zilver onthutst aan en zei tegen Erozona: “Dat is mijn eigen truc.”

Hoofdstuk 5

Erozona keek bang naar Nacht en fluisterde terug: “Wat als iemand het zo ontdekt?” Nacht keek ook bang naar Erozona. Erozona schudde haar kop en zei: “Niemand komt erachter.” Nacht twijfelde nog maar knikte toen. Ze keken weer naar hu dochter en zagen hoe Bes op de rug van Tiger sprong. Bes werd van hem afgeschud en Bes stormde nu op Zilver af, Zilver rolde weg en stak haar poot uit, Bes struikelde, toen sprong Tiger op haar en hij zette zijn poten op haar schouders. Ze keken elkaar in de ogen en toen duwde Zilver zich omhoog en toen stond zij over Tiger met haar poten op zijn schouders. Ze keken elkaar weer in de ogen en Bes mauwde: “Als je klaar zijn met staren, mag ik dan meedoen?” Tiger en Zilver hadden niet doorgehad dat ze elkaar de hele tijd hadden blijven aankijken. Zilver rolde van Tiger af, ze keken elkaar nog even aan, knikten naar elkaar en sprongen samen op Bes. Bes gilde het uit van schrik en spurtte weg, Tiger en Zilver raceten achter haar aan. Bes korte staartje wapperde een beetje. Zilver sprong en nam Bes haar staart vast. Bes plofte op de grond en Tiger sprong op zijn zusje. Toen rolde Tiger van haar af en ze begonnen alle drie te lachen. Ze gingen alle drie op hun rug liggen met gesloten ogen.

De maandelijkse kittenbijeenkomst was afgelopen en Zilver, Woud, Mona en Vink liepen terug naar het kamp. Zilver was nog helemaal in de wolken van Tiger en Bes. Ze zijn fantastisch! Mona keek nijdig naar Zilver en ze snauwde: “Was het leuk verraadster?” Zilver keek Mona onthutst aan. “Mona! Het is niet omdat Zilver met Tiger en Bes heeft gespeeld dat ze een verraadster is, daarbij, jij moet niet zo snauwerig en nijdig doen, ik wel gehoord wat je tegen Zilver zei.”: zei Erozona boos tegen Mona. Glow knikte. Glow was ook niet tevreden over haar dochter. Mona dook ineen met haar oren plat naar achteren en haar staart tussen haar poten.

Glow nam Mona bij haar nekvel en bleef haar dragen tot aan het kamp. Ze kwamen aan in het kamp en liepen meteen naar hun nesten, ze waren doodop. Ze gingen gewoon liggen en sloten hun ogen. Zilver werd met een schok wakker. Ze keek naast haar en zag Vink bloeden, haar vleugels kwamen erdoor en ze bloedde. Zilver racete weg, zonder na te denken. Ze stormde het hol van Madati binnen en ze riep: “Vink haar vleugels komen erdoor, maar ze bloed!” Madati schoot wakker en nam een hoopje roze blaadjes mee. Ze racete de kittenkamer door, recht naar Glow. Glow werd slaperig wakker. Vink werd ook slaperig wakker en keek toen geschrokken en in paniek naar haar rode schouders. Het bloed drupte op de grond. “Aaaaaaaa!”: riep Glow uit.

De Wakers schrokken wakker. “Glow!”: riep Zand uit. Zand racete het Wakershol uit. Ster, Maan, Noma en Mino volgden Zand. Zand kwam angstig rondkijkend – bang wat hij zo aantreffen – en liep toen op Glow af. Hij wou net vragen wat er aan de hand was toen zijn blik op de schouders van zijn dochter viel. Madati stond de blaadjes te komen en smeerde de pulp op de wondjes van Vink. “Het ziet er echt niet goed, de kans is groot dat Vink nooit haar vleugels zal krijgen of misvormde vleugels.”: zei Madati met gebogen kop. Vink begon te piepen. “Zilver, hoe wist je dat je naar mij moest komen, dat dit erg was?”: vroeg Madati. “Gewoon, het instinct, ik voelde dat dit ernstig was, ik rook het ook en Bloesem zei het me ook.”: zei Zilver. “Bloesem!? Bloesem Stervleugel?”: vroeg Erozona. Zilver knikte. “Dat is je oma Zilver, dat is mijn moeder.”: zei Erozona.

Luna Lichtvleugel liep het kamp uit om Vliegkruid te gaan halen; Madati had gezegd dat het nodig zou zijn. Luna nam aan dat het was omdat het nu bijna Bloemenschijn is, de tijd van de jongen, Sneeuwschijn was achter de rug. Luna was niet aan het opletten en plotseling botste ze tegen Mino op. Luna viel in een plas water, Mino viel gewoon op zij achterste. Het water in de plas was ijskoud. Luna kwam bibberend bovenwater. Mino sprong overeind en racete op Luna af. “Gaat het?”: vroeg hij bezorgd aan zijn doorweekte en bibberende Lichtgenote. Ze keken elkaar in de ogen. Mino ging naast Luna zitten en sloeg zijn staart om haar heen, hij begon haar te likken zodat ze warm kreeg. Ster wou Mino komen roepen, omdat ze op jachtpatrouille waren. Ze deed snel haar mond weer dicht en keek naar de twee jonge katten, ze zuchtte en draaide zich om.

Mino en Luna kwamen pratend het kamp binnen. Iedereen stond rond Vink. Mino en Luna kwamen bezorgd rond Vink staan. Vink was aan het huilen. Haar vleugels stonden onnatuurlijk scheef. “Onze dochter zal nooit kunnen vliegen!”: riep Glow uit. Luna en Mino keken geschokt naar elkaar. “Hoe komt dit, Madati?”: vroeg Erozona. “Ik weet het niet, ik weet het echt niet. Ik ben bang, Erozona, bang dat dit niet de laatste keer zal zijn.”: zei Madati, kijkend – met tranen in haar ogen – naar de vleugels van Vink. Luna liep naar de kittenkamer, helemaal in de wolken. Erozona keek naar Luna en zei: “In de wolken?” Luna liet zich in haar nest vallen en zuchtte en zei: “Ja.” “Waarom?”: vroeg Glow, die elke kans greep om even niet aan haar dochter te denken. “Mino.”: zei Luna. Glow en Erozona keken elkaar aan en glimlachten naar elkaar en zeiden doen tegelijk tegen Luna: “Je hebt het erg te pakken.” Glow en Erozona keken elkaar weer aan en begonnen te lachen. Plotseling riep Boran: “Er is hier een zwarte kater!” Erozona stond op en liep de kittenkamer uit en vloog naar de gehavende zwarte kater. Boran stond tegenover de zwarte kater en keek de zwarte kater aan. Erozona keek geschokt naar de zwarte kater en zei toen: “Klauw?”

Hoofdstuk 6

De zwarte gehavende kater keek op naar Erozona en zei toen: “Erozona?” Erozona begon Klauw te likken. “Ik dacht dat je dood was.”: zei ze tegen Klauw. “Ik ben een vechter, zusje.”: zei hij tegen Erozona. Erozona begon te huilen. “Hoe kan het dat je nog leeft?”: vroeg ze snikkend. “Het gevecht liep ten einde en ik zag dat onze moeder weggelopen was, ik ging achter haar aan, maar Duister Donkervleugel achtervolgde me en kon me bewusteloos slaan, ik werd door een rivier meegesleept, en toen ik weer bij bewustzijn was, wist ik niet waar ik was.”: zei Klauw. “Dus Duister Donkervleugel heeft onze moeder vermoordt!”: riep Erozona uit. Klauw knikte en zei: “Hij vermoorde onze moeder, want hij volgde me en zal vast haar spoor geroken hebben, ik heb zoveel spijt dat ik zo zwak was.” “Boran! Zorg voor eten voor Klauw! Hij slaapt vandaag bij de krijgers maar er is iets wat ik nog moet doen, Boran, het spijt me.”: zei Erozona. “Kom mee, broertje, je moet iemand ontmoeten.” Klauw en Erozona gingen naar de kittenkamer en Erozona zei: “Luna, Glow, dit is Klauw, mijn verloren broer.” Glow had Klauw net niet gekend, hij was verdwenen toen Glow geboren was. Erozona liep verder, naar haar nest en ging liggen. “Klauw, dit is je nichtje, Zilver Lichtvleugel, de dochter van mij en Boran.” Klauw keek Erozona en haar kitten aan en trok haar toen mee, buiten gehoorsafstand en siste: “Waarom lieg je tegen mij?”

Erozona keek hem geschokt en bang aan. “Hoezo?”: vroeg ze. “Ik zie het in je ogen zusje, ik ken je langer dan vandaag! Je liegt over iets, iets over Zilver.”: zei Klauw. Erozona zuchtte en wenkte naar Klauw dat hij even mee moest gaan. Ze vlogen het kamp uit en ze gingen in een boom zitten. Erozona stak van wal: “Kan ik je vertrouwen?” Klauw knikte en zei: “Wat je ook zegt, ik zal het nooit doorvertellen.” Erozona keek haar broer aan en keek toen naar de maan, het was bijna maanhoog. “Volg mij.”: zei ze. Erozona steeg op en vloog in de richting van Het Bloemenveld. “Hoe is het met Stip? Waar zijn onze jongen? Zijn ze al Wakers?”: vroeg Klauw. Erozona dacht met een schok terug aan het tafereel, Stip die dood op in de kittenkamer lag, een hele grote plas bloed rond haar, het grote gat in haar keel, en de pasgeboren kittens, die dood in het bloed van Stip lagen. Erozona vertraagde totdat ze naast haar broer vloog en zei: “Stip is vermoordt, ze lag dood in de kittenkamer, met een gigantische plas bloed rondom haar, er zat een groot gat in haar keel, de pasgeboren kittens lagen dood in haar bloed.” Klauw viel bijna flauw van de schrik. Hij moest zich concentreren op het vliegen of hij zou naar beneden vallen. Klauw keek voor zich uit, met een blik vol van woede. Erozona keek ongerust naar haar broer. Ze vlogen weer verder en Klauw dacht diep na: Wie mijn Stip heeft vermoordt zal boeten!

Erozona en Klauw kwamen aan op een openplek in Het Bloemenveld. Een zwart kater kwam uit de bloemen gestapt en zette toen zijn haren overeind toen hij Klauw zag. “Wat doet die kater hier?”: vroeg Nacht. “Rustig, Nacht, dit is mijn broer, Klauw.”: zei Erozona. Klauw en Nacht stapten in het licht van de maan en toen zag Klauw de zwarte vleugels van Nacht. “Hij is een Donkervleugel.”: siste Klauw. “Ow, wat heb je dat toch goed gezien.”: siste Nacht terug. Erozona likte Nacht over zijn kop en ging naast hem zitten. Klauw wende zijn blik af van Nacht een keek verbaast naar zijn zus. “Dit meen je niet! Berenstront! Hoe kun je dit nu doen Erozona!?”: riep Klauw boos uit. Erozona keek haar broer aan en zei: “Wij houden van elkaar, het was wel nooit onze bedoeling om kittens te krijgen, maar dat is nu gebeurd.”

Klauw en Erozona vlogen terug naar het kamp. Klauw was razend op Erozona en Nacht. Hij kende Nacht ergens van. Maar van wat? Klauw zuchtte, plotseling voelde hij een vacht langs zijn vacht strijken, hij verwachtte dat het Erozona zou zijn, maar Erozona vloog nog steeds voor hem. Plotseling herkende hij de geur, met een steek van verdriet, Stip. Hij zag vaag, een wit met bruine gestalte naast hem, en zag hij nu vier kittens naast haar lopen? Ze leken op een soort wolk de stappen. Stip begon hem te likken en fluisterde: “Dag, schat, ik mis je zo, het gaat goed met me, ook met onze kittens.” Klauw keek nu beter en zag nu echt de vier kittens lopen, een zwart katertje, een wit poesje, een wit met bruin poesje en een bruin katertje. “Hoe heten ze?”: vroeg Klauw met een brok in zijn keel. “Dit zwarte katertje is Schaduw, dit witte poesje is Sneeuw, dit bruin met witte poesje is Klaver en dit bruine katertje is Eekhoorn. Klauw keek met een blik vervuld van liefde, verdriet en verlangen naar zijn jongen en toen naar Stip. “Laat me bij jou komen.”: fluisterde hij. Stip schudde haar kop “Daar is het nog te vroeg voor schat” Stip verdween stilletjes aan en Klauw begon te jammeren. Eekhoorn, Schaduw, Klaver en Sneeuw verdwenen ook. Hij kon hen nog even ruiken, maar toen was ook hun geur weg. Klauw zuchtte. Erozona keek net achterom om te zien waarom haar broer jammerde, maar Klauw keek boos de andere kant op. Erozona zuchtte en keek weer voor haar. Ze kwamen aan in het kamp en Boran keek nieuwsgierig naar Erozona. Erozona wende haar blik van Boran af en vloog naar het prooihol, ze nam een kleurkonijn en liet het voor Klauws poten vallen, Klauw begon meteen te eten en Erozona vloog naar de Boomstronk. “Alle Lichtvleugels ouder dan 7 manen moeten verzamelen aan de Boomstronk!”: riep ze uit. Zilver, Woud, Mona en Vink zaten voor de kittenkamer en keken vandaar mee naar de Lichtvergadering. Glow kwam even later ook uit de kittenkamer, ze ging naast de kittens zitten. Erozona wachtte totdat iedereen er was en begon toen: “Volgens de VleugelCode moet ik een positiewijziging doen, Klauw was de Bliksem van de Lichtvleugels toen hij verdween, hij is terug en is nu de rechtmatige Bliksem van deze vleugels, ik moet dus Klauw aanstellen als Bliksem van deze vleugels. Boran wordt dus weer een Waker. Ik moet nog iets zeggen! De kittens van Glow en Zand zij sterk genoeg, ook al zijn ze nog een maan te jong, ze zullen vandaag hun Eerste Proef ondergaan. Glow en Zand vinden ook dat ze er klaar voor zijn.”: zei Erozona. “Woud, Mona en Vink, jullie moeten alle drie apart een dier vangen en het terug brengen binnen twee dagen. Wie zonder prooi terugkomt, zal nooit een Waker worden.”: zei Erozona nog en toen liepen de drie kittens naar de opening, ze konden nog niet vliegen, Woud begon naar beneden te klimmen, Vink volgde zijn voorbeeld, Mona aarzelde maar deed het toen toch. Zilver keek hen na. Erozona vloog naar haar dochter en begon haar te likken.

Woud trippelde door het bos, hij rook een kleurkonijn, hij zakte ineen en klom in een boom, hij had gezien dat die tak recht boven het kleurkonijn hing, het was nog een zwart kleurkonijn ook! Hij klom op de tak en hij sperde zijn ogen wijd open van angst toen de tak een beetje doorboog onder zijn gewicht Hij moest nog verder kruipen om boven het kleurkonijn te komen. Hij stond nu boven het kleurkonijn, hij wou zich net laten vallen toen hij eraf viel, gelukkig voor hem landde hij op het kleurkonijn, het kleurkonijn had zijn val gebroken en nu had hij ook nog eens zijn stuk prooi, het kleurkonijn had het loodje gelegd toen Woud op hem gevallen was. Woud begon het kleurkonijn terug naar het kamp te slepen. Dat ging makkelijk! Nu moest Woud juist nog naar boven zien te klimmen met het kleurkonijn. Hij nam het kleurkonijn stevig vast en begon aan de moeilijke klim naar boven. Hij gooide zijn kleurkonijn binnen en klom toen zelf ook over de rand. “Het zou makkelijker geweest zijn moest ik kunnen vliegen”: pufte Woud. De Lichtvleugels juichten.

Hoofdstuk 7