Gelieve dit niet te verwijderen tot je pagina is goedgekeurd
Dit is Laila.
Dit is Sun.
Dit is Sana.
Dit is Zan.
Info[]
Dit gaat over een paar mensen. Ze leven in het woud en in grotten, je kan het vergelijken met de prehistorie maar dan iets......moderner. Er zijn 5 stammen:
De Klauwenstam[]
Laila: Zus van Sana. Ze wordt altijd onderschat en niemand kijkt naar haar omdat ze minder mooi is dan Sana. Beer: Sun
Sana: Zus van Laila. Beer: Zan
De Hulststam[]
De Jaagstam[]
De Varenstam[]
De Sterrenstam[]
Dier[]
Hoe krijg je nu je dier? Elke stam heeft de perfecte omgeving voor hun dier. De Hulststam heeft een gedeelte waar het altijd sneeuwt en ook een gedeelte waar er een mooi bos is. De kinderen van 12 jaar gaan in het bos, elk apart. Als ze een rendier tegenkomen kunnen ze dat besluipen en dan moeten ze het meenemen. Meestal heeft de stam zelf een groep van de dieren die ze al eens eerder hebben gevangen, in dat geval hoeven de kinderen het bos niet in. Ze moeten het beest in de ogen kijken en het aaien zodat het dier hem/haar vertrouwt.
Wat is er nu zo speciaal aan die stammen?[]
Wel, elk van de stam heeft een totemdier, mensen die bij de Klauwenstam horen hebben allemaal een beer, kijk maar naar Laila en Sun. Ze trainen elke dag. Bij de Hulststam hebben ze allemaal een rendier. Bij de Jaagstam een vos, bij de Varenstam een arend en bij de Sterrenstam een wolf.
Hoofdstuk 1[]
Sun en Pawqo
"Nee! Ik ga mijn dier zelf gaan zoeken! Ik wil geen dier dat al gevangen is!": riep Laila. "Waarom ben je niet zoals Sana!? Zij doet direct wat je haar vraagt, zij is mooier, beleefder en vooral niet zo koppig!": riep Laila's moeder uit. "Waarom is Sana altijd beter!?": riep Laila. Haar moeder antwoordde niet maar Laila wist het antwoordt al. Ze stapte boos weg, nam haar boog en lette niet op het geroep van haar moeder. Ze racete weg. Ze hoorde een beer brullen. Ze zag plotseling een eekhoorn. Ze raakte hem met haar pijl. Sana had nog nooit gejaagd, ze moest in het kamp blijven en ook omdat ze het niet kan. Laila pakte de eekhoorn aan zijn staart. "Bedankt Stamgeesten dat jullie mij deze eekhoorn hebben geschonken.": zei ze in stilte. Ze keek omhoog naar de heuvel waar je de ondergaande zon goed kan zien. Ze zag een beer staan. Ze racete door het bos. Ze kwam bij de beer aan. De beer bleef naar de zon staren. Ze ging naast hem staan. Toen Laila naar de beer keek, keek de beer ook naar haar. Ze ontmoetten elkaars blik. De beer hield haar kop naar onderen. Laila wreef over de kop van de beer. Als je je dier hebt kan je ook me hem/haar in gedachten spreken. "Sun.": murmelde Laila. De beer keek haar aan. De beer was nog jong. Toen zag Laila waar ze daarnet naar keek. Ze keek niet naar de zon maar naar die mannetjesbeer daar op die andere heuvel. Sun had het haar gezegd voor ze het kon vragen. Haar partner stond daar. Plotseling ritselden de struiken. Sun ontblootte haar tanden. De mannetjesbeer stond al naast Sun. "Sun! Rustig maar, het is een vriend!": riep Laila toen ze Kanik herkende. De mannetjesbeer snuffelde aan Kanik. Hij liet zijn kop naar beneden zakken. Kanik aaide hem. "Pawqo.": murmelde hij. Het is traditie dat als je je dier ontmoet dat je dan zijn/haar naam eens murmelt. Pawqo en Sun brulden. Laila nam haar eekhoorn en legde hem voor de beren neer. Sun brulde van plezier. Ze aten het gulzig op. Na het eten legden ze hun koppen tegen elkaar. Kanik en Laila keken toe.